Ολοσκότεινα λιβάδεια των λυγμών,
με
τα κατά Ματθαίον πάθη
να
γράφονται σε μάτια παιδικά,
που
κλείσανε πριν να προλάβουνε να πούνε
φτού ξελευτερία.Γιαυτά τα μάτια αντιστέκομαι
στις
εκτροπές της ευτυχίας
που
από απόσταση συλλέγει
των
σπαραγμών τα θραύσματα.
Ολόγυρα κουφάρια ζωντανά
δοξάζουνε
του ήλιου την προτίμηση.
Μα
εγώ γιαυτά τα μάτια θα προσευχηθώ
στους
μακρινούς αστερισμούς
που
κατοικούνε ,
αγκαλιασμένα με το φως της ουτοπίας.
©
Σκουρολιάκου
Μαρία