Δ ε
ύ τ ε δ ώ σ α τ ε Φ Ω Σ
Για να αληθέψει άμποτε η ευχή
‘’Καλή Ανάσταση’’
©
Σκουρολιάκου
Μαρία
ΙΔΟΥ
Της Δευτέρας επιτάφιοι, της Τρίτης,
ημερών και μηνών ατελεύτητοι,
με πελώρια καντήλια φωτιές
σε εκκλησιές παντέρημες.
Ιδού ο Νυμφίος σταυρώνεται
σε κατασκότεινους καιρούς.
ανάμεσα σε πασχαλιές ολάνθιστες
κι εξαίσια φιλήματα εφιαλτικά.
Ένας ίσκιος λυγμός του Απρίλη
ένας ήλιος ψαλμός και κραυγή.
''ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΣΩΜΑ''
Σαν σήμερα στη Μάνα
Σε
βλέπω
να
δρασκελάς το φως του πρωινού
μ’
ένα μαντήλι ευχές που απλόχερα,
σκόρπαγες
στης ψυχής μου
τους λειμώνες.
Τώρα
μετράς
τις Κυριακές
με
τα κεριά των αστεριών
που
τρέμουν απ’ τη θύμηση.
Απλώνεις
κυκλαδίτικους ανέμους τα απογέματα
να μαρτυράνε
μυστικά
και μισοτελειωμένα
λόγια
και ταξιδεύεις
στις ριπές του αθέατου
που
ξεδιψάει ο χρόνος δίχως τέλος.
Από
τα ράφια της αυλής
κρέμονται
λεμονόφυλλα
και
τα τριαντάφυλλα χέρια σου
που ανθίζουν.
''ΧΡΩΜΑ ΑΥΡΙΟ''
Ημέρες με τα ''Υπερμάχω''
Ημέρες με τα ''Υπερμάχω'' και τα ''χαίρε''μας επιστρέφουνε βυζαντινές φωνές κι εσπερινούς.
Τις νύχτες, οι σκιές είναι μητέρες
που φέρνει αντάμα της η Παναγιά,
να ξεπονάνε κάθε άνοιξη τα σπλάχνα τους.
Δεν τις θωρείς, μόνο τις νιώθεις απ’ το χάδι του αγέρα.
Τις αναπνέεις στο αγιόκλημα και μες το μωβ της πασχαλιάς
με το κεφάλι τους γερτό σαν τη Γλυκοφιλούσα.
Σχήμα αγκαλιάς που ξενιτεύτηκε στα φαναράκια που κρυώνουν
από το ένα του Διογένη ως του Νυμφίου τα μετρημένα
και της Μεγάλης της Παρασκευής τα νηπενθή.
Μια στρατιά ξυπόλυτοι Χριστοί
μ’ ένα ''γιατί'' χτυπούν στη γη τα ρόπτρα.
Η Ανάσταση θρηνεί διαμελισμένα όνειρα
και δακρυσμένη φεύγει για τον άλλο Απρίλη.
''ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΣΩΜΑ''
©
Σκουρολιάκου
Μαρία
Α΄δημοσίευση ''ΦΡΕΑΡ''
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)