Του κάστρου περιδέραιο της ρεματιάς τραγούδι.
Ένα πετράδι
πράσινο όλο νερένιες μνήμες
πανάκριβο κι
ατίμητο από ψυχές φτιαγμένο.
Του χρόνου
μου βραχοκλησσιά με ακοίμητο καντήλι
και άγια
εικονίσματα στο σπίτι της καρδιάς μου.
Το κουβαλώ
σαν φυλακτό, με κουβαλά σα γέννα.
ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΣΩΜΑ
