Αναζητάς
την ουτοπία σ΄άσπρες νύχτες
Κι
η θύμηση λιμνάζει στου μυαλού τ΄απόνερα
.
Ποιός
Αύγουστος ξεστράτισε
απ΄της
ζωής τα καλοκαίρια
κι
απάτητα βουνά δεν σε γνωρίσανε;
Πάρε
τις λέξεις εισιτήριο ,
άγραφο
σώμα σε αρχιπέλαγος νερό
Ύστερα
φώναξε ‘’Οδυσσέα’’ καταμεσήμερο
να
σ΄απαντήσουν όλα τα ταξίδια
και
στην πανσέληνο , γίνε , νυχτολούλουδο
να
κατεβούν να σε φιλήσουν τ΄άστρα .
©
Σκουρολιάκου
Μαρία
