Έχεις
σκεφθεί να μετρήσεις τα πλούτη σου σε καλημέρες ;
*
Βάλθηκα
να μαδάω μια μαργαρίτα
Για του κόσμου το πρόσωπο.
Ύβρις
, φως - ύβρις , φως ..
*
Μες το
θυμάρι το χειρόγραφο της ευωδιάς *
Σπίτια που γερνούν
κι άνθρωποι
χώματα .
*
Ποιος στίχος θα βγάλει το λυγμό του τριζονιού;
Τη μαγεία
των σωμάτων εν
πτήση
Την
ευτελή ματαιότητα του κύρους
Τους άλυτους
χρησμούς της ζωής
Το αχ
των ψυχών στο
μαχαίρι ;
*
Το αχ
του στεναγμού που κλαίει
Το αχ του
πόθου που γελά .
*
Συγκατοικούν εντός μας το φιλί και το μαχαίρι.
*
Κάθε ποίημα , μια λάμπα θυέλλης
Κάθε ποίημα , μια λάμπα θυέλλης
για τους ναυαγούς
και τους ιχνηλάτες του Διογένη.
©
Σκουρολιάκου
Μαρία