ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το διάσελο που ανοίγει αιωνίου γαλάζιου οδό στα νέφη
μια φωνή που παράπεσε μες στην κοιλάδα
μια ηχώ που σαν βάλσαμο την ήπιε η μέρα.
Οι Σημάντορες
Άνεμοι που ιερουργούνε
που
σηκώνουν το πέλαγος σα Θεοτόκο
που
φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια
που
σφυρίζουν στα όρη και έρχονται.
Άξιον
εστί το Φως και η πρώτη
Χαραγμένη
στην πέτρα ευχή τ’ ανθρώπου.
Το Δοξαστικόν -Αξιον Εστί
