Λέξεις και κραυγές, οργή που βράζει ηφαίστειο, πληγές ανοικτές και ζώνες κινδύνου, η καλημέρα εκτός σχεδίου, στο τιμόνι ο Κάιν, ο χάρτης ματωμένα τριαντάφυλλα, τα γεράκια πεινούν, χάσκουν οι πύργοι της Βαβέλ. Βαπτίζεται ελευθερία η επιβολή και τείχη ζώνες ειρήνης και ανθρωποειδή, κοίτα, πνίγουν τα παιδιά στο αίμα.
΄Αχ γη της επαγγελίας, μετανάστη στον ουρανό, στις ευχές των άστρων και ανάσκελα χιλιάδες μάτια. Μάτια ορθάνοιχτα, καρφωμένα στον ήλιο που σταλάζει κατακόκκινος πάνω στα λευκά δόντια του καρχαρία.
Φόβος, τρόμος, τρόμος. Μελλοθάνατοι του παιγνιδιού, αύριο είναι η σειρά τού δικού μας χαμόγελου.
Γι' αυτό πες ένα όχι στους Δαναούς και τούτα τα υψωμένα χέρια δέσε γροθιά, ''μη αποδειλιών'' και ''ύβριν πολέμα''!
Ύβριν πολέμα!
''Ακάθιστος Λόγος''
