Εξιλαστήρια ποιήματα στο έλεος της σφαγής. Σε ημερήσια διάταξη μάτια
χιλιάδες, έχουν φως, μια οθόνη που ξερνάει πλαστικούς μαστούς, οπίσθια και
λαμπερή ηλιθιότητα.
Κανονική υποταγή και οι μάσκες πρώτη ύλη. Ελλείμματα ψυχής κι ο φόβος
καρφιτσώνει χαμόγελα Εφιαλτικά.
Παραχαράκτες πλάι μας, κόλακες ασκεπείς που βγάζουν όμορφες φωτογραφίες
και κατά συρροή λασπώνουν την αλήθεια.
Ξημερώνει και νυχτώνει προσφυγιά. Οι μέρες πνίγονται σε προσευχές και ακάλυπτες ζωές βάφουνε τον ορίζοντα. Ρούχο πολιτισμού σε βιασμένο
σώμα.
Μια γη ποτάμι κατακόκκινο από ντροπή και αίμα.
''ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΣΩΜΑ''
