Θ’
αντέξει.
Θ’
αντέξει αυτός που αγάπησε
του
κόσμου τα σκοτάδια
για
να τα κάμει άγιο φως.
Αυτός
που κατοικεί τη γη ακατάπαυστα
για
να μη γίνει ξένος
με
το χώμα του.
Που ταξιδεύει
με τους ασημένιους γλάρους
το
αρχαίο βιβλίο των ωκεανών
μ’
ένα
καρφί
κι
ένα φιλί
εξαίσια δοσμένο
πάνω
στο κάθε σώμα
πεπρωμένης διαδρομής.
Κι
όσο ψηλώνει προς τον ουρανό
τόσο λιγότερο
το αίμα .
Κι
όσο ζυγώνει προς τον ουρανό
τόσο περσσότερη η αγάπη.
©
Σκουρολιάκου
Μαρία