Για τα κορίτσια σου μιλώ
στα σπλάχνα της Ανατολής
που βάφουν με σιωπή την έρημο.
Για τις γυναίκες που με χείλη κόκκινα
χέρια αλλάζουνε
στης Δύσης τα παζάρια.
Για τα παιδιά της γης τα προδομένα
σου μιλώ
που δεν' ανθίζει στο κορμί τους.
άνοιξη.
στα σπλάχνα της Ανατολής
που βάφουν με σιωπή την έρημο.
Για τις γυναίκες που με χείλη κόκκινα
χέρια αλλάζουνε
στης Δύσης τα παζάρια.
Για τα παιδιά της γης τα προδομένα
σου μιλώ
που δεν' ανθίζει στο κορμί τους.
άνοιξη.
Στου κόσμου την κλεψύδρα
ψάχνω για των ανθρώπων την ισότητα.
ψάχνω για των ανθρώπων την ισότητα.
©
Σκουρολιάκου
Μαρία