Χρόνια θολά κι ανάδελφα ποτίζουν τους ανθρώπους λήθη.
Το νου , τους παίρνουν να μη σκέφτονται .
Γεννούν , σωπαίνουνε , πεθαίνουν.
Γεννούν , σωπαίνουνε, πεθαίνουν.
Άχ της αγάπης ματωμένα χώματα.
Ανθρώπινο σαφάρι και νερό του Αχέροντα
κι οι μεταπράτες να διαμελίζονται
τη λεία των συναλλαγών.
Φυλλομετράει ανάδρομα ο άνεμος
τη βίβλο της ζωής , τα αρχαία οράματα.
Ελευθερία , ελευθερία .
Στους τοίχους επιτύμβιες φωνές πυροβολούν το δάκρυ
Οι μικροπωλητές πουλάν τις επετείους αξίες με εκπτώσεις
