Στόχοι



Περίλυπη  άνοιξη , δακρυόεσσα ,
και στις καρδιές  σωπαίνουν  οι καμπάνες.
Στη  γεμάτη πρόσωπα  έρημο
πεδία βολής
με αληθινούς, τους  στόχους δοκιμάζουν .
Κομμάτια ο  ήλιος  διασπείρεται
σε  ίσκιους  ανελέητους  και κρότους .

Ύστερα θάρθουνε  ντυμένοι άνθρωποι
για  να δωρίσουν  υποσχέσεις
και  ανοικοδόμηση .
Τις αλγεινές μέρες  θα  στολίζουν
με περίτεχνες  παγίδες
και στη θέση των ερείπιων  ονείρων 
σπίτια και ναούς  θα  χτίσουν .

Μόνο  το  φως
που δεν  πιάνεται  στα δάχτυλα
θα ταξιδεύει στις πρόσφυγες ελπίδες
θάλποντας τη  σιωπή της λευτεριάς
εξορισμένης  στου σπαθιού την κόψη .
Θα περιμένει
στη μνήμη  των λέξεων
και στης οργής τα συναξάρια
το σύνθημα .

 © Σκουρολιάκου Μαρία