Αιμορραγούν

Αιμορραγούν οι λέξεις
στα χωρικά μου ύδατα
μες στις καλπάζουσες σιωπές
μες στις πλατείες των υγρών ματιών,
στα πεινασμένα χέρια
που απλώνονται,
πάνω σε τάφους ζωντανούς
κι άλλοτε αρπάζουν τις φωτιές
άλλοτε γίνονται φτερά
πιασμένα με κερί που λιώνει
απ΄ την απόγνωση.
Στις εσοχές των δρόμων
ντύνομαι υπόστεγα ,
σκεπάζομαι ντροπή
και τρομαγμένα βλέμματα .
Το αύριο